- күңей
- зат. көне. Күңше. Туысы қызықты да дүние малға, Жамал қыз тоқал болып барды шалға. «Сен де бір күңнен туған к ү ң е й і» – деп, Жамалды санамай шал жүрді жанға (Айтбай Белгібаев: Жұлдыз, 1974, №11, 208).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.